به منظور استاندارد سازی و صحه گذاری روش آزمون تشخیص مشتقات بوفالو در مواد غذایی، ابتدا مطالعات بیوانفورماتیکی بر روی ترادف های گزارش شده از سراسر دنیا در مورد ژنوم بوفالو در بانک اطلاعاتی مرتبط با ژنومیکس
انجام شد و پس از آنالیزهای آماری و کاندید نمودن قطعاتی از ژنوم بوفالو به عنوان نشانگر زیستی، طراحی پرایمرهای لازم و سنتز پرایمرها صورت گرفت. سپس طراحی شرایط تکثیر قطعه کاندید، انجام آزمون، کنترل کیفی آزمون، تهیه نمونه های همگن شامل محلول DNA و یا فرآورده حاوی DNA و صحه گذاری روش صورت گرفت. صحه گذاری شامل تعیین کارایی روش، اختصاصیت روش، حساسیت روش، تعیین حداقل میزان قابل تشخیص و تعیین میزان پایداری نتایج روش آزمون با تغییر متغیرها در دو قسمت کاملا مجزا در یک آزمایشگاه انجام شد. همچنین صحه گذاری روش در 14 آزمایشگاه بر روی نمونه همگن انجام شد. DNA از دو نمونه بوفالو شامل گوشت خام و پخته بوفالو برای اثبات کاربردی بودن روش استخراج شد. اعتبار سنجی ثبات روش نیز در یک آزمایشگاه در شرایط مختلف نظیر غلظت آغازگر، مخلوط آماده مصرف، حجم واکنش، ترموسایکلر مختلف و دمای اتصال انجام شد که این انحراف از شرایط تجربی هیچ مشکلی در تشخیص توالی های هدف ایجاد نکرد. انجام آزمون با استفاده از غلظتهای مختلف DNA هدف در هر واکنش PCR نشان داد که کمترین حد تشخیص این روش 0/3 نانوگرم DNA در میکرولیتر است. از سوی دیگر نتایج مطالعات بین آزمایشگاهی در 14 آزمایشگاه هم تحمل پذیری و تعیین حداقل میزان قابل تشخیص این روش را تایید نمودند.
پایان یافته
1398/06/11
1400/07/17