تعیین میزان نفوذ پذیری هوا از میان لایه های لفاف های مورد استفاده در بسته‌بندی، فاکتور بسیار مهمی در جهت دادن به مسیر بکارگیری فیلم ها و لفاف های چند لایه پلیمری در صنایع مختلف بالاخص صنایع غذایی محسوب می‌شود. در این راستا بر اساس میزان تراوایی فیلم ها و لفاف های پلیمری نسبت به مولکولهای هوا، در مورد بکارگیری آنها برای بسته‌بندی نوع ماده غذایی تصمیم گیری می‌شود. دستگاه تعیین کننده سرعت عبور گاز (GTR) می‌تواند امکان تعیین میزان عبور گاز را بر روی لفاف های پلیمری مختلف فراهم سازد. اساس عملکرد این سنجش بر مبنای ایجاد اختلاف فشار گازی در دو طرف لفاف پلیمری استوار است که توسط یک پمپ خلا قوی با ایجاد مکش و تخلیه حداکثری هوای محتبس در یک سوی لفاف در طول مدت زمان معین به دست می آید. البته شرط بسیار مهم انجام آزمون استفاده از لفاف های تمیز و عاری از هر گونه آلودگی و خراش و پارگی می‌باشد تا از اشاعه هر گونه خطا در طول انجام آزمون جلوگیری به عمل آید. همچنین مشروط سازی نمونه در رطوبت 50% و حفظ دمای انجام آزمون در بازه مشخص (در حدودc° 23 ) توسط یک دستگاه سیرکوله کننده ضد یخ دور صفحات دربرگیرنده آزمونه، از ملزومات اجتناب ناپذیر انجام آزمون تعیین میزان نفوذپذیری گاز محسوب می‌شوند. پس از طی مدت زمان اعمال خلاء لازم، آزمون با اعمال جریان گازی مشخص از یک سمت و سوی لفاف (که فشار گازی در آن بالاتر است) به سمت دیگر لفاف (که تقریبا عاری از مولکول های گاز به واسطه ایجاد خلاء می‌باشد) آغاز می‌شود. میزان نفوذ پذیری و تراوایی گاز از سمت فشار بالاتر به سوی قسمت با فشار کاهش یافته و کمتر، به نوع و ماهیت لفاف پلیمری و نیز ضخامت لایه های تشکیل دهنده لفاف بستگی خواهد داشت. بسته به جنس و ماهیت پلیمری آزمونه، ارزیابی متوسط میزان تراوایی نسبت به گاز (اکسیژن) توسط دستگاه پس از طی بازه زمانی حداقل 8 ساعت و بیشتر صورت می گیرد.
پایان یافته
1398/06/16
1400/07/17