با توجه به وجود حد بیشینه زرالنون در استاندارد ملی روغن ذرت، تعیین روشی مناسب و اقتصادی برای اندازه گیری ضروری است. در این تحقیق پس از تعیین روش مناسب برای اندازه گیری زرالنون در روغن ذرت، وضعیت این محصول در کشور از لحاظ آلودگی بررسی گردید. در این راستا ابتدا کارایی استاندارد ملی شماره 9239 که برای اندازه گیری زرالنون در غلات کاربرد دارد، برای اندازه گیری زرالنون در روغن ذرت بررسی شد و سپس روش جدیدی با تلفیق دو استاندارد ملی به شماره 15814و 9239مدون گردید. در این روش استخراج زرالنون طبق استاندارد ملی 15818و تزریق و تعیین مقدار با استفاده از استاندارد ملی 9239انجام گردید. حسن این روش نسبت به استاندارد 9239، عدم استفاده از ستون ایمونوافینیتی برای تخلیص است که بسیار گران قیمت بوده و حسن آن نسبت به روش کروماتوگرافی ارائه شده در استاندارد 15814، عدم استفاده از جریان گرادیان برای فاز متحرک است. زیرا بسیاری از دستگاههای HPLC موجود در آزمایشگاه های کشور امکان استفاده از جریان گرادیان با دتکتور فلورسانس را ندارند، ضمن این که جریان با یک فاز متحرک ثابت، سهل تر و دقیق تر می باشد. همچنین 20 نمونه روغن ذرت با برندهای مختلف از بازار تهیه شد و با روش فوق از لحاظ وجود آلودگی به زرالنون بررسی شدند. نتایج نشان داد که مقدار آلودگی در نمونه های مورد بررسی ناچیز بوده و لذا ریسکی در این زمینه مصرف کننده را تهدید نمی کند.
کند. نتیجه این طرح می تواند منجر به ارائه روشی اقتصادی و ساده در استاندارد ملی برای تعیین زرالنون در روغن ذرت شود.
پایان یافته
1398/12/01
1400/07/17